De Heilige week
(Duits volkslied uit de vijftiende eeuw)
Toen Jezus van zijn moeder ging
En de grote heilige week aanving,
Daar had Maria veel harteleid.
Zij vroeg haar zoon met treurigheid;
‘Ach zoon, gij liefste Jezu mijn,
Wat zult ge op heilige zondag zijn’?
‘Op zondag zal ik een koning zijn,
dan zal men mijn kleren en bloemen spreien’.
‘Ach zoon, gij liefste Jezu mijn,
Wat zult ge op heilige maandag zijn’?
‘Op maandag ben ik een wandelman,
die nergens een onderdak vinden kan’.
‘Ach zoon, gij liefste Jezu mijn,
Wat zult gij op heilige dinsdag dag zijn’?
‘Op dinsdag ben ik in profetenstaat,
verkondig hoe hemel en aarde vergaat’.
‘Ach zoon, gij liefste Jezu mijn,
Wat zult gij op heilige woensdag zijn’?
‘Op woensdag ben ik gans arm en gering,
verkocht om dertig zilverling’.
‘Ach zoon, gij liefste Jezu mijn,
Wat zult gij op heilige donderdag zijn’?
‘Op donderdag ben ik in de spijzenzaal,
het offerlam bij het avondmaal’.
‘Ach zoon, gij liefste Jezu mijn,
Wat zult gij op heilige vrijdag zijn’?
‘Ach moeder, ach liefste moeder mijn,
kon u de vrijdag verborgen zijn’.
‘Op vrijdag, liefste moeder mijn,
dan zal ik aan het kruis genageld zijn,
drie nagels gaan door hand en voet;
versaag niet, o moeder, het einde is zoet’.
‘Ach zoon, gij liefste Jesu mijn,
Wat zult gij op heilige zaterdag zijn’?
‘Op zaterdag ben ik een tarwekoren,
dat in de aarde wordt nieuw geboren’.
‘En op zondag, verheug u, O, moeder mijn,
Dan zal ik van de dood verrezen zijn,
dan draag ik de vaan met het kruis in de hand,
dan ziet gij mij weer in gloriestand.